Katholiek onderwijs, dynamisch en pluriform

In dit artikel gaat het over de relatie tussen levensbeschouwing en onderwijs, het vrij katholiek onderwijs. In scholen gaan ze nu uit van het menselijk verlangen naar authenciteit. Dit vind ik goed, want het is belangrijk dat iedereen zichzelf kan zijn, zonder dat hij/zij zich hierbij slecht of misschien anders moet voelen.
Vroeger, voor de grote vooruitgang van communicatiemiddelen, waren het menselijke weten en handelen gebonden aan de lokale omgeving, iedereen kende elkaae in de omgeving. Persoonlijk vond ik dat ook wel goed, vroeger, toen er nog niet zoveel sprake was van GSM, internet, iedereen een eigen computer, kwamen de mensen veel meer met elkaar over de vloer, je zag iedereen regelmatig. Nu gebeuren de meeste contacten tussen mensen via gsm of internet, wat ook zijn voordelen heeft, maar het blijft toch wel iets onpersoonlijker vind ik. Van bij je thuis kan je nu onmiddellijk alles zien wat er in de wereld gebeurd, alles komt meteen op TV, dit was vroeger allemaal niet zo. Dit vind ik wel een hele grote vooruitgang op het leven. Maar hierdoor ga je je contacten met anderen mensen weer minimaliseren, want met wie heb je het hierover? Enkel met de mensen van je gezin, of de mensen die je hoort via pc of GSM, mensen gaan niet meer allemaal samen komen in hun dorpje ofzo, of toch véél minder als vroeger.
Het inzicht in het eigen levensontwerp groeit door de vele dagelijkse ervaringen en uit zich in een heel subtiel spraakgebruik, waardoor het overiend houden van bestaande kaders voor geloof en religie op losse schroeven komt te staan. Dit bewijst voor mij nog maar eens dat geloof en religie vroeger veel belangrijker was voor de mensen dat dit nu is. Tegenwoordig draait alles nog om geld, en de status die je hebt. Mensen putten geen kracht meer uit hun geloof, of toch niet de jongere generaties. Het verschil met de oudere generaties is wel zeer sterk.
Mensen kunnen zich niet meer verzoenen met een controle van bovenaf op wat men gelooft en welk religieus gedrag wel of niet passend is. Een religie zet aan tot individualisering, een gevolg hiervan is dat de religie geïndividualiseerd wordt.
In een multireligieuze en gepluraliseerde context kunnen we de katholieke school niet langer tot het christendom alleen beperken. Hiermee ben ik het volledig eens, in katholieke scholen zie je nu om het zo te zeggen evenveel niet-christenen als christenen, er zitten leerlingen samen van allerlei verschillende geloven, hier zouden ze toch wel wat meer rekening mee mogen houden op school, dit zou heel wat aangenamer zijn voor de mensen van andere geloven, maar ook voor de jonge Christenen onder ons, die zo al van heel vroeg leren omgaan met verschillende geloven en religies.